Beschrijving: Boia, maschere, segreti: l'horror Italiano degli anni sessanta: Geregisseerd door Steve Della Casa. Met Dario Argento. De documentaire bestaat uit beelden uit 12 erotische documentairefilms uit de jaren zestig. Een dynamische montagestijl, soms bijna hypnotiserend, wordt begeleid door hedendaagse muziek die speciaal voor de documentaire is gemaakt door componist Federico Badaloni. De voice-over van de auteur past perfect bij de muziek en het beeldmateriaal en laat de pop-invloed uit de jaren zestig horen. In het begin begint het zo: "Roland Barthes beweerde dat het echte effect van striptease het deseksualiseren van vrouwen was, een ritueel dat het idee van seks in gang zet en tegelijkertijd de catharsis ervan is. Een soort strategie om seks te onthullen en vervolgens te deactiveren Voordat het een spreekwoordelijk verleidingsritueel is, is het een vorm van seksuitdrijving waarbij een lichaam eetlust opwekt, maar vervolgens wordt gedevitaliseerd. De documentaire neemt ons mee op een reis naar de wereld van striptease en het nachtleven van de jaren zestig in Parijs, Londen, New York, Hong Kong, Tokio en andere exotische locaties die in de verbeelding van mensen een verboden universum van verlangen en naaktheid oproepen. Door de analyse en deconstructie van culturele stereotypen, etnische discriminatie, terugkerende karakters en visuele clichés, schetst de film, met getuigenissen van experts, auteurs van die tijd, experts, auteurs van die tijd, critici en journalisten, de afstand die ons scheidt van die clichématige visie op het vrouwelijk lichaam en de manier waarop het vandaag de dag de dynamiek en relaties omkeert die in het verleden ingebakken leken in de representatie van seks. De documentaire toont getuigenissen van cinematografische critici en essayisten als Domenico Monetti en Antonio Tentori, en de mensen die deelnamen aan de productie en regie van de films van die tijd als Mino Loy, met de medewerking van journalisten als Sabina Ambrogi, expert in relaties tussen media en vertegenwoordiging van vrouwen en Luana De Vita, therapeut, die ons vertelt over het werk dat ze doet over het gebruik van het lichaam en het verleidingsspel van burlesque met groepen psychotheater met de getuigenis van de beroemde internationale burlesque-artiest, Albadoro Gala. Het einde van de film heeft een vleugje onverwachte originaliteit van expressieve taal, gecreëerd door kunstenaars Gianluca Abbate en Virginia Eleuteri Serpieri met computergegenereerde beelden die intrigerende animaties creëren door de stockbeelden te herwerken..